- - (Intro) - -
'n Ochtend vol van liefde, in 'n liefdevol seizoen,
jouw haar bloeit op 't kussen, als 'n gouden zijden bloem.
Liefde bloeit steeds eender, aan ons was niets unieks,
aan 't einde was geen drama, al had het iets klassieks.
Je ogen worden waziger, je mond raakt uit model,
je mompelt zacht: " Het spijt me ", hoe zeg ik zo ooit vaarwel ?
En we zijn er nou echt bijna, want de straat loopt op zijn eind,
luister naar de echo, hoor hoe elke voetstap rijmt.
Je raakt mij nu nooit meer kwijt, mijn liefde neem je mee,
en ik bewaar de jouwe, als 'n zilver collier.
Ik denk niet dat je tranen voelt, het zonlicht is zo schel,
en prikt steeds in je ogen, hoe zeg ik zo ooit vaarwel ?
'n Ochtend vol van liefde, in 'n liefdevol seizoen,
jouw haar bloeit op 't kussen, als 'n gouden zijden bloem.
Weinig is er over, de lente kwam en ging,
wat blijft dat is 'n foto en de herrinnering.
In je ogen blinkt de spijt, we speelden nooit 'n spel,
maar waarom beeft je stem zo? hoe zeg ik zo ooit vaarwel ?
'n Ochtend vol van liefde, in 'n liefdevol seizoen,
jouw haar bloeit op 't kussen, als 'n gouden zijden bloem.
Liefde bloeit steeds eender, aan ons was niets unieks,
aan 't einde was geen drama, al had het iets klassieks.
Je ogen worden waziger, je mond raakt uit model,
je mompelt zacht: " Het spijt me ", hoe zeg ik zo ooit vaarwel ?
En we zijn er nou echt bijna, want de straat loopt op zijn eind,
luister naar de echo, hoor hoe elke voetstap rijmt.
Je raakt mij nu nooit meer kwijt, mijn liefde neem je mee,
en ik bewaar de jouwe, als 'n zilver collier.
Ik denk niet dat je tranen voelt, het zonlicht is zo schel,
en prikt steeds in je ogen, hoe zeg ik zo ooit vaarwel ?
'n Ochtend vol van liefde, in 'n liefdevol seizoen,
jouw haar bloeit op 't kussen, als 'n gouden zijden bloem.
Weinig is er over, de lente kwam en ging,
wat blijft dat is 'n foto en de herrinnering.
In je ogen blinkt de spijt, we speelden nooit 'n spel,
maar waarom beeft je stem zo? hoe zeg ik zo ooit vaarwel ?