Autorzy:
słowa: Ireneusz Wójcicki
muzyka: Jan Wydra
My staliśmy na brzegu, a on odpływał stąd,
Przestrzenie są dla niego, a nam pozostał ląd,
"Czy tak po prostu musi być?" - powtarzał razy sto,
Wierzyliśmy, że wróci, wszak nam obiecał to!
Płyń, Stary, płyń, niech wiatry Ci sprzyjają,
Od sztormów złych niech chroni dobry Bóg.
Nocą, prócz gwiazd, niech szlak Twój oświetlają
Życzenia, byś powrócił do nas znów.
Gdy rok już z górą minął, wiadomość przyszła, że
Ten okręt, którym płynął, na morza leży dnie,
Lecz nikt z nas w to nie wierzy - honoru słowo dam!
Bo on na pewno przeżył - wszak tak obiecał nam.
Będziemy stać na kei, choćby i przez lat sto,
Nie zbraknie nam nadziei, że znów ujrzymy go,
I w tawernianym dymie opowieść będzie snuł,
A potem znów wypłynie, my zostaniemy tu.
słowa: Ireneusz Wójcicki
muzyka: Jan Wydra
My staliśmy na brzegu, a on odpływał stąd,
Przestrzenie są dla niego, a nam pozostał ląd,
"Czy tak po prostu musi być?" - powtarzał razy sto,
Wierzyliśmy, że wróci, wszak nam obiecał to!
Płyń, Stary, płyń, niech wiatry Ci sprzyjają,
Od sztormów złych niech chroni dobry Bóg.
Nocą, prócz gwiazd, niech szlak Twój oświetlają
Życzenia, byś powrócił do nas znów.
Gdy rok już z górą minął, wiadomość przyszła, że
Ten okręt, którym płynął, na morza leży dnie,
Lecz nikt z nas w to nie wierzy - honoru słowo dam!
Bo on na pewno przeżył - wszak tak obiecał nam.
Będziemy stać na kei, choćby i przez lat sto,
Nie zbraknie nam nadziei, że znów ujrzymy go,
I w tawernianym dymie opowieść będzie snuł,
A potem znów wypłynie, my zostaniemy tu.