Snærið varð að duga Lyrics

Tvö tré sem vaxa hlið við hlið
hinum megin við djúpan fjörðinn.
Þar sem slóðin endar var ónýtt hlið
og dráttarvél komin hálf oní svörðinn.
Blandaði sér í pípu og pældi í því
Presturinn hvað myndi hann segja.
Skyld'ann fara með frasann enn á ný:
Þeir sem Guðirnir elska ungir deyja.

Snærið varð að duga
snærið varð að duga.
Stundum getur maður alls ekki meir.
Í myrkrinu maður bara stoppar
og tyllir tánum á lífið og deyr
andartaki áður en maður hoppar.

Tvö tré sem vaxa hlið við hlið
hinum megin við djúpan fjörðinn.
Og fætur rétt fyrir ofan svörðinn
ein rolla og lamb í ró og frið.
Snærið varð að duga
snærið varð að duga.