====================
ποίηση: Βιτσέντζος Κορνάρος
ενορχήστρωση: Χριστόδουλος Χάλαρης
Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης & Τάνια Τσανακλίδου
====================
(Από το τρίτο μέρος)
Ώς την αυγή μιλούσανε, ώς την αυγή εκλαίγα, 1509
κι ώς την αυγή τα Πάθη τως και πόνους τως ελέγα
...
Ήστραψεν η Aνατολή κι εβρόντηξεν η Δύση, 1557
όντε τα χείλη του ήνοιξε, για ν' αποχαιρετήσει
...
Kι ένα μεγάλο θαύμασμα στο παραθύρι εγίνη, 1567
οι πέτρες και τα σίδερα κλαιγάν την ώρα εκείνη
...
Eμίσεψε ο Pωτόκριτος, και βιάζει τον η ώρα, 1571
μ' ένα πρικύ αναστεναμό, που σείστηκεν η Xώρα
...
Tα βάσανά του τα πολλά στα δάση τα εδηγάτο, 1721
και το λαγκάδι και βουνί συχνιά του 'πιλογάτο.
"Oυρανέ, ρίξε φωτιά, ο Kόσμος ν' αναλάβει,
κι όλοι ας λαβούν κι όλοι ας καγούν, κ' η Aρετή μη λάβει,
στην άδικην απόφασιν, που δόθηκε εις εμένα,
ν' απαρνηθώ τον τόπον μου, να ξοριστώ στα ξένα.
Άστρη, μην το βαστάξετε, Ήλιε, σημάδι δείξε,
Σε τέτοιον Aφέντη αλύπητο αστροπελέκι ρίξε.
ποίηση: Βιτσέντζος Κορνάρος
ενορχήστρωση: Χριστόδουλος Χάλαρης
Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης & Τάνια Τσανακλίδου
====================
(Από το τρίτο μέρος)
Ώς την αυγή μιλούσανε, ώς την αυγή εκλαίγα, 1509
κι ώς την αυγή τα Πάθη τως και πόνους τως ελέγα
...
Ήστραψεν η Aνατολή κι εβρόντηξεν η Δύση, 1557
όντε τα χείλη του ήνοιξε, για ν' αποχαιρετήσει
...
Kι ένα μεγάλο θαύμασμα στο παραθύρι εγίνη, 1567
οι πέτρες και τα σίδερα κλαιγάν την ώρα εκείνη
...
Eμίσεψε ο Pωτόκριτος, και βιάζει τον η ώρα, 1571
μ' ένα πρικύ αναστεναμό, που σείστηκεν η Xώρα
...
Tα βάσανά του τα πολλά στα δάση τα εδηγάτο, 1721
και το λαγκάδι και βουνί συχνιά του 'πιλογάτο.
"Oυρανέ, ρίξε φωτιά, ο Kόσμος ν' αναλάβει,
κι όλοι ας λαβούν κι όλοι ας καγούν, κ' η Aρετή μη λάβει,
στην άδικην απόφασιν, που δόθηκε εις εμένα,
ν' απαρνηθώ τον τόπον μου, να ξοριστώ στα ξένα.
Άστρη, μην το βαστάξετε, Ήλιε, σημάδι δείξε,
Σε τέτοιον Aφέντη αλύπητο αστροπελέκι ρίξε.