====================
ποίηση: Βιτσέντζος Κορνάρος
ενορχήστρωση: Χριστόδουλος Χάλαρης
Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης & Τάνια Τσανακλίδου
====================
(Από το πέμπτο μέρος)
Ήθελε κι άλλα να του πει, μα η ομιλιά δε σώνει, 1049
πέφτει στη γη ξασπρη κ' κρυγιά, και παρ' από το χιόνι
...
Εκείνος πλιο άλλο δε μιλεί, μα πλύθηκεν ομπρός τση 1083
Και τση 'φανίστη άλλης λογής εγίνηκε το φως της
Ήλαμψεν ο Pωτόκριτος, βγάζοντας το μελάνι,
πάλι την πρώτην ομορφιάν το πρόσωπόν του πιάνει.
Xρυσά γενήκαν τα μαλλιά, τα χέρια μαρμαρένια,
κ' η όψη του ασπροκόκκινη, τα κάλλη ζαχαρένια.
Γνωρίζει τον η Aρετή, καλά τονε θυμάται,
μα δεν κατέχει, ξυπνητή αν είναι ή αν κοιμάται.
...
Eξελιγώθη, στρέφεται, με σπλάχνος τον εθώρη, 1097
και να μιλήσει απ' τη χαρά ακόμη δεν εμπόρει.
ποίηση: Βιτσέντζος Κορνάρος
ενορχήστρωση: Χριστόδουλος Χάλαρης
Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης & Τάνια Τσανακλίδου
====================
(Από το πέμπτο μέρος)
Ήθελε κι άλλα να του πει, μα η ομιλιά δε σώνει, 1049
πέφτει στη γη ξασπρη κ' κρυγιά, και παρ' από το χιόνι
...
Εκείνος πλιο άλλο δε μιλεί, μα πλύθηκεν ομπρός τση 1083
Και τση 'φανίστη άλλης λογής εγίνηκε το φως της
Ήλαμψεν ο Pωτόκριτος, βγάζοντας το μελάνι,
πάλι την πρώτην ομορφιάν το πρόσωπόν του πιάνει.
Xρυσά γενήκαν τα μαλλιά, τα χέρια μαρμαρένια,
κ' η όψη του ασπροκόκκινη, τα κάλλη ζαχαρένια.
Γνωρίζει τον η Aρετή, καλά τονε θυμάται,
μα δεν κατέχει, ξυπνητή αν είναι ή αν κοιμάται.
...
Eξελιγώθη, στρέφεται, με σπλάχνος τον εθώρη, 1097
και να μιλήσει απ' τη χαρά ακόμη δεν εμπόρει.