Ο χρόνος παραμορφώθηκε. Τα χρόνια που έρχονται παραμορφώθηκαν.
Ξέρεις που θα με βρεις.
Εγώ ο φόβος. Εγώ ο θάνατος.
Εγώ η μνήμη, ανήμερη.
Εγώ η θύμηση της τρυφεράδας του χεριού σου.
Εγώ ο καημός της χαλασμένης μας ζωής.
Θα πολιορκώ το «κοίταζε τη δουλειά σου» με την αγωνία μου.
Θα θρυμματίζω τον ύπνο τους μ" άσεμνα, φρικιαστικά βεγγαλικά.
Σφαίρες θα πέφτουν στους αδιάφορους διαβάτες,
ώσπου ν" αρχίσουν να σφαδάζουν,
ώσπου ν" αρχίσουν ν" αναρωτιούνται.
Εμένα δεν θα μπορούν να με σκοτώσουν.
Ξέρεις που θα με βρεις.
Εγώ ο φόβος. Εγώ ο θάνατος.
Εγώ η μνήμη, ανήμερη.
Εγώ η θύμηση της τρυφεράδας του χεριού σου.
Εγώ ο καημός της χαλασμένης μας ζωής.
Θα πολιορκώ το «κοίταζε τη δουλειά σου» με την αγωνία μου.
Θα θρυμματίζω τον ύπνο τους μ" άσεμνα, φρικιαστικά βεγγαλικά.
Σφαίρες θα πέφτουν στους αδιάφορους διαβάτες,
ώσπου ν" αρχίσουν να σφαδάζουν,
ώσπου ν" αρχίσουν ν" αναρωτιούνται.
Εμένα δεν θα μπορούν να με σκοτώσουν.