กลับมาที่เดิม ก็ทั้งที่รู้
ว่าตรงนี้ มันก็ไม่เหลือใคร
ความหวังโง่ ๆ ยังทำให้ฉันต้องรอต่อไป
ก็ทั้งที่มันแสนเลื่อนลอย
ไม่เคยพบใคร ไม่เห็นอะไรที่ตามหา
อยู่ไหนล่ะที่ฉันไขว่คว้า
ได้พบเจอก็เพียงความผิดหวัง
เหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยหัวใจ
แต่ตอบตัวเองไม่ได้สักครั้ง
ว่าเฝ้ารอ ไปเพื่ออะไร
กลับมาที่เดิม ก็ทั้งที่รู้
ว่าตรงนี้ มันก็ไม่เหลือใคร
ความหวังโง่ ๆ ยังทำให้ฉันต้องรอต่อไป
ก็ทั้งที่มันแสนเลื่อนลอย
ในความมึดมน ความหวังเหมือนไฟที่ส่องมา
แต่ใจที่ฉันมีกับอ่อนล้า ยิ่งเฝ้ารอมันก็ยิ่งเหน็บหนาว
อีกเนิ่นนานสักเท่าไหร่
ที่ใจจะของฉันจะไม่ปวดร้าว..
ไม่ทุกข์ทน ไม่ทรมาณ
กลับมาที่เดิม ก็ทั้งที่รู้
ว่าตรงนี้ มันก็ไม่เหลือใคร
ความหวังโง่ ๆ ยังทำให้ฉันต้องรอต่อไป
ก็ทั้งที่มันแสนเลื่อนลอย
ต่อให้มันแสนเลื่อนลอย เย...ยี้... โฮ้ว.. โฮ้ว
ว่าตรงนี้ มันก็ไม่เหลือใคร
ความหวังโง่ ๆ ยังทำให้ฉันต้องรอต่อไป
ก็ทั้งที่มันแสนเลื่อนลอย
ไม่เคยพบใคร ไม่เห็นอะไรที่ตามหา
อยู่ไหนล่ะที่ฉันไขว่คว้า
ได้พบเจอก็เพียงความผิดหวัง
เหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยหัวใจ
แต่ตอบตัวเองไม่ได้สักครั้ง
ว่าเฝ้ารอ ไปเพื่ออะไร
กลับมาที่เดิม ก็ทั้งที่รู้
ว่าตรงนี้ มันก็ไม่เหลือใคร
ความหวังโง่ ๆ ยังทำให้ฉันต้องรอต่อไป
ก็ทั้งที่มันแสนเลื่อนลอย
ในความมึดมน ความหวังเหมือนไฟที่ส่องมา
แต่ใจที่ฉันมีกับอ่อนล้า ยิ่งเฝ้ารอมันก็ยิ่งเหน็บหนาว
อีกเนิ่นนานสักเท่าไหร่
ที่ใจจะของฉันจะไม่ปวดร้าว..
ไม่ทุกข์ทน ไม่ทรมาณ
กลับมาที่เดิม ก็ทั้งที่รู้
ว่าตรงนี้ มันก็ไม่เหลือใคร
ความหวังโง่ ๆ ยังทำให้ฉันต้องรอต่อไป
ก็ทั้งที่มันแสนเลื่อนลอย
ต่อให้มันแสนเลื่อนลอย เย...ยี้... โฮ้ว.. โฮ้ว