Μια μικρούλα φωνή, ανάβει
μέσα στην έρημο τρέχει για να προλάβει
να μοιράσει το φως, σ΄ όσους μείνανε εκτός
σ΄ αυτούς που ξέχασε και ο Θεός.
Καρδιά, μες στο σώμα σου γύρνα ξανά
νιώσε πώς η πικρή προσφυγιά
ξεδιψάει με το μαύρο σου δάκρυ.
Καρδιά, μες στο σώμα σου γύρνα ξανά
τα αντίσκηνα πιάσαν φωτιά
που θα φτάσει ως του κόσμου την άκρη.
Este mundo profanado
Yo oigo el llanto de la tierra
Gritos de pena
Por todos lados
Ay ya no nos queda compasion
Porque porque la vida perdio su valor
Porque se causa tanto dolor
Tanta injusticia en el nombre de Dios
Porque porque los ninos dejaron de sonar
Porque las madres no dejan de llorar
Yo me pregunto como nos ve Dios
μέσα στην έρημο τρέχει για να προλάβει
να μοιράσει το φως, σ΄ όσους μείνανε εκτός
σ΄ αυτούς που ξέχασε και ο Θεός.
Καρδιά, μες στο σώμα σου γύρνα ξανά
νιώσε πώς η πικρή προσφυγιά
ξεδιψάει με το μαύρο σου δάκρυ.
Καρδιά, μες στο σώμα σου γύρνα ξανά
τα αντίσκηνα πιάσαν φωτιά
που θα φτάσει ως του κόσμου την άκρη.
Este mundo profanado
Yo oigo el llanto de la tierra
Gritos de pena
Por todos lados
Ay ya no nos queda compasion
Porque porque la vida perdio su valor
Porque se causa tanto dolor
Tanta injusticia en el nombre de Dios
Porque porque los ninos dejaron de sonar
Porque las madres no dejan de llorar
Yo me pregunto como nos ve Dios