Marcel Lyrics

Kijk Marcel schreeuwt naar de mensen
Die hij in de rij ziet staan
Dag na dag en jaar na jaar
Om naar hun werk te gaan
Hij stond er zelf ooit nog tussen
Tot hij niet meer nodig was
Sindsdien loopt hij
Voor niets of niemand
Ooit nog in de pas

En hij rookt restjes op van peuken
Die hij in asbakken vindt
En je geeft Marcel één pintje
En je wordt zijn beste vriend

En dan hoor je zijn verhalen
Ze zijn allemaal echt waar
Hoe hij leeft van wilde beesten
In de bossen rond de stad
Die hij verslindt met huid en haar
En wij lachen en wij lachen
En wij lachen met Marcel

Want Marcel leeft niet van beesten
En dat weet hij zelf heel goed
En al dat fantaseren
Doet hij alleen omdat het moet

Want zonder zijn verhalen
Houdt hij het hier geen dag meer vol
Hij is niet gek maar af en toe
Of toch bijna de hele tijd
Slaat zijn verbeelding wat op hol
En wij lachen en wij lachen
En wij lachen met Marcel

Koude winteravond
Man zonder gezicht
Stomweg doodgevroren
Een heel kort nieuwsbericht
Heel diep verontwaardigd
Maar dat slijt al snel
En wij zullen nooit meer
Lachen met Marcel