Przez bujne lasy ze swą armią mkniesz
Mówisz, że strach Twym przyjacielem jest
I chociaż słowa tak ulotne są
W najgorszych chwilach znów pamiętasz je
Palące słońce co wyznacza Ci kierunek
Spragnione konie nie chcą dalej biec
I chociaż słowa tak ulotne są
W najgorszych chwilach znów pamiętasz je
Młodość to grzech
A siła wiecznie trwać nie będzie
Nie
Mówisz, że strach Twym przyjacielem jest
I chociaż słowa tak ulotne są
W najgorszych chwilach znów pamiętasz je
Palące słońce co wyznacza Ci kierunek
Spragnione konie nie chcą dalej biec
I chociaż słowa tak ulotne są
W najgorszych chwilach znów pamiętasz je
Młodość to grzech
A siła wiecznie trwać nie będzie
Nie