8baan
Toen ik het licht zag,
M'n tocht hier op aarde begon
Onbevangen en teer als een vlinder
Bewoog ik me onder de zon
Niet bewust wat ik kon
Uit de schaduwen kroop ik omhoog
Bloeide op, kreeg de geest van de liefde
Gesterkt door een heilig geloof
Kwam ik op voor dat wat me bewoog
Op vrije voeten, het centrum waar alles begint
Waar ik leerde te zijn, en te vechten
Ging het niet echt voor de wind
Was niet langer dat kind
Te vroeg moest ik weten waarom
Ik had geen keus om te kiezen, Ik moest wel
Ik volgde een andere weg
Hield me sterk en ging op in het spel
Jaren zijn gevlogen
Maar sta nu met beide benen op de grond
Ik kan niet blijven knallen
Keer op keer
Maar vooralsnog, ga ik omhoog
De achtbaan gaat door
Geen ontkomen aan
Je weet waarvoor, het laat je niet gaan
Heb je de grens bereikt
Stort je wereld in
Je betaald de prijs
Maar trapt er steeds weer in
Tot aan het einde van mijn leven
Zolang ik op de benen blijf
Zal ik alles blijven geven
Met elke vezel in mijn lijf
En als mijn ziel zal ik langzaam zweven
Los van de grond waar ik op sta
Komt het mysterie weer tot leven
Als ik naar de bron terug ga
Want het doek voltooid een keer
Maar niemand weet wanneer
Het spoor wordt uitgewist
Als het lot voor je beslist
Het leven is een spel
Helemaal van jou
Maar bovenal een Feest!
En een doolhof voor de geest
Mijn ogen zijn gesloten...
Ik weet dat ik zal vallen......
Toen ik het licht zag,
M'n tocht hier op aarde begon
Onbevangen en teer als een vlinder
Bewoog ik me onder de zon
Niet bewust wat ik kon
Uit de schaduwen kroop ik omhoog
Bloeide op, kreeg de geest van de liefde
Gesterkt door een heilig geloof
Kwam ik op voor dat wat me bewoog
Op vrije voeten, het centrum waar alles begint
Waar ik leerde te zijn, en te vechten
Ging het niet echt voor de wind
Was niet langer dat kind
Te vroeg moest ik weten waarom
Ik had geen keus om te kiezen, Ik moest wel
Ik volgde een andere weg
Hield me sterk en ging op in het spel
Jaren zijn gevlogen
Maar sta nu met beide benen op de grond
Ik kan niet blijven knallen
Keer op keer
Maar vooralsnog, ga ik omhoog
De achtbaan gaat door
Geen ontkomen aan
Je weet waarvoor, het laat je niet gaan
Heb je de grens bereikt
Stort je wereld in
Je betaald de prijs
Maar trapt er steeds weer in
Tot aan het einde van mijn leven
Zolang ik op de benen blijf
Zal ik alles blijven geven
Met elke vezel in mijn lijf
En als mijn ziel zal ik langzaam zweven
Los van de grond waar ik op sta
Komt het mysterie weer tot leven
Als ik naar de bron terug ga
Want het doek voltooid een keer
Maar niemand weet wanneer
Het spoor wordt uitgewist
Als het lot voor je beslist
Het leven is een spel
Helemaal van jou
Maar bovenal een Feest!
En een doolhof voor de geest
Mijn ogen zijn gesloten...
Ik weet dat ik zal vallen......