Lubię ten s***ek,
który przyczyny nie ma,
ale się snuje za mną wszędzie
niby cień cienia,
na pozór bez znaczenia,
zanim w piosenkę się zamieni.
Wszystko to, co ulotne, nienazwane:
nagły dreszcz, okruch zdarzeń i oka mgnienie -
zbieram i chowam gdzieś w kieszeni serca,
by ocalić, zapamiętać.
Jest takie szczęście,
które się znikąd bierze,
po prostu jest - jak powietrze,
nigdy nie pytam,
czy jutro też tu będzie,
tylko je wdycham - tak jak tlen.
Wszystko to, co przemija nieuchronnie:
strzępy snów, magię i urodę chwili -
zbieram i chowam gdzieś w kieszeni serca,
by najpiękniej zapamiętać.
Lubię ten s***ek,
który przyczyny nie ma,
ale wciąż każe za czymś tęsknić,
bo gdy się zjawia,
gdy dam mu dojść do słowa,
czasem w poezję się zamienia.
który przyczyny nie ma,
ale się snuje za mną wszędzie
niby cień cienia,
na pozór bez znaczenia,
zanim w piosenkę się zamieni.
Wszystko to, co ulotne, nienazwane:
nagły dreszcz, okruch zdarzeń i oka mgnienie -
zbieram i chowam gdzieś w kieszeni serca,
by ocalić, zapamiętać.
Jest takie szczęście,
które się znikąd bierze,
po prostu jest - jak powietrze,
nigdy nie pytam,
czy jutro też tu będzie,
tylko je wdycham - tak jak tlen.
Wszystko to, co przemija nieuchronnie:
strzępy snów, magię i urodę chwili -
zbieram i chowam gdzieś w kieszeni serca,
by najpiękniej zapamiętać.
Lubię ten s***ek,
który przyczyny nie ma,
ale wciąż każe za czymś tęsknić,
bo gdy się zjawia,
gdy dam mu dojść do słowa,
czasem w poezję się zamienia.