Tanlèu que trauca un prumièr rai
Maria suèrt son chadieron
Per començar un còp de mai
La revista daus petaçons.
Òm duèrm pus gaire a son atge,
La soletat es un grand lièch.
E los resves, lo pantaissatge
Li fan pus gaire de profièch.
Son òme morit a la guerra
En trente nòu dins lo nòrd;
Saubèt jamai dins quala terra
Lo freg ensobelit son còrs.
Lo dimenc matin per la messa
Trenta Mariàs, totas en negre,
Avesadas per lor tristessa
Tot suau. tot suau se semblan segre.
Lo vièlh curat compta desjà
Trenta mòrts per un maridatge
E pus degun a batejar ...
Crèba de raca ton vilatge.
Esrantelavas dins l'escòla,
Es barracla dempuèi antan,
Vesèm pas mai dròlle que dròlla
Un monde mòrt es sens enfants.
Ta filha que viu a Paris
Dempuèi diètz ans es pas tornada.
Un pitit-filh daus còps t'escriu
Mas t'aurà jamai coneguda.
...
E puèi un jorn te veirern pus.
Lo chadieron laissat au gèu
Nos dirà que 'viás pro viscut
Dins las cartas de guilhanèu.
Te segrà quauque vièlh palhassa
A ta demòra d'oblidança.
Voudriá io sus ta terra grassa
Te cridar mon chant d'esperança.
Onte son-t-ilhs, lo punh levat:
Tots quilhs que son la charn viventa
De ton Peirigòrd condemnat ?
Ont' es-t-ela la saba ardenta ?
Maria suèrt son chadieron
Per començar un còp de mai
La revista daus petaçons.
Òm duèrm pus gaire a son atge,
La soletat es un grand lièch.
E los resves, lo pantaissatge
Li fan pus gaire de profièch.
Son òme morit a la guerra
En trente nòu dins lo nòrd;
Saubèt jamai dins quala terra
Lo freg ensobelit son còrs.
Lo dimenc matin per la messa
Trenta Mariàs, totas en negre,
Avesadas per lor tristessa
Tot suau. tot suau se semblan segre.
Lo vièlh curat compta desjà
Trenta mòrts per un maridatge
E pus degun a batejar ...
Crèba de raca ton vilatge.
Esrantelavas dins l'escòla,
Es barracla dempuèi antan,
Vesèm pas mai dròlle que dròlla
Un monde mòrt es sens enfants.
Ta filha que viu a Paris
Dempuèi diètz ans es pas tornada.
Un pitit-filh daus còps t'escriu
Mas t'aurà jamai coneguda.
...
E puèi un jorn te veirern pus.
Lo chadieron laissat au gèu
Nos dirà que 'viás pro viscut
Dins las cartas de guilhanèu.
Te segrà quauque vièlh palhassa
A ta demòra d'oblidança.
Voudriá io sus ta terra grassa
Te cridar mon chant d'esperança.
Onte son-t-ilhs, lo punh levat:
Tots quilhs que son la charn viventa
De ton Peirigòrd condemnat ?
Ont' es-t-ela la saba ardenta ?