...sześć, siedem, osiem...
Śpiewać każdy może, trochę lepiej, lub trochę gorzej,
ale nie o to chodzi, jak co komu wychodzi...
Czasami człowiek musi, inaczej się udusi - uuuu...
Lubię piosenki i różne inne dźwięki,
szczególnie, jak mnie co wzruszy, rzuca mie się na uszy.
Teraz będę już szczery: wybrałem drogę kariery,
kariery na estradzie - na pewno sobie poradzę...
Stoję przy mikrofonie, niech mnie który przegoni,
różne sceny brygady już nie dadzą mi rady,
bo ja się wcale nie chwalę,
ja po prostu - niestety - mam talent.
Jak człowiek wierzy w siebie, to cała reszta - to betka!
Nie ma takiej rury na świecie, której nie można odetkać.
Wejść na estradę i zostać - cała reszta, to rzecz prosta.
A ja wiem, co jest grane, dlatego tutaj zostanę:
będę śpiewał piosenki, będą klaskać panienki.
Będą dawać mie kwiaty, będę teraz bogaty,
bo ja się wcale nie chwalę, ja - niestety - mam talent.
Jak głos wydaję z siebie, wszyscy są w siódmym niebie...
Stoję przy mikrofonie, niech mnie który przegoni,
wszystkie sceny brygady już nie dadzą mi rady.
Nikt mie tutaj nie kiwnie, bo odczuje to dziwnie:
ja nikogo nie straszę, ja talentem - niestety - go gaszę!
Bardzo lubię piosenki i różne inne dźwięki,
szczególnie, jak mnie co wzruszy, rzuca mie się na uszy.
Ja znam ładne szlagiery, pójdę drogą kariery...
[mecyje, w Opolu zaśpiewałem]
Śpiewać każdy może, trochę lepiej, lub trochę gorzej,
ale nie o to chodzi, jak co komu wychodzi...
Czasami człowiek musi, inaczej się udusi - uuuu...
Lubię piosenki i różne inne dźwięki,
szczególnie, jak mnie co wzruszy, rzuca mie się na uszy.
Teraz będę już szczery: wybrałem drogę kariery,
kariery na estradzie - na pewno sobie poradzę...
Stoję przy mikrofonie, niech mnie który przegoni,
różne sceny brygady już nie dadzą mi rady,
bo ja się wcale nie chwalę,
ja po prostu - niestety - mam talent.
Jak człowiek wierzy w siebie, to cała reszta - to betka!
Nie ma takiej rury na świecie, której nie można odetkać.
Wejść na estradę i zostać - cała reszta, to rzecz prosta.
A ja wiem, co jest grane, dlatego tutaj zostanę:
będę śpiewał piosenki, będą klaskać panienki.
Będą dawać mie kwiaty, będę teraz bogaty,
bo ja się wcale nie chwalę, ja - niestety - mam talent.
Jak głos wydaję z siebie, wszyscy są w siódmym niebie...
Stoję przy mikrofonie, niech mnie który przegoni,
wszystkie sceny brygady już nie dadzą mi rady.
Nikt mie tutaj nie kiwnie, bo odczuje to dziwnie:
ja nikogo nie straszę, ja talentem - niestety - go gaszę!
Bardzo lubię piosenki i różne inne dźwięki,
szczególnie, jak mnie co wzruszy, rzuca mie się na uszy.
Ja znam ładne szlagiery, pójdę drogą kariery...
[mecyje, w Opolu zaśpiewałem]