อัลบั้ม: เด็กเลี้ยงแกะ
คำร้อง : จักราวุธ แสวงผล
ทำนอง / เรียบเรียง : พิเชษฐ์ เครือวัลย์,
กิตติศักดิ์ โคตรคำ, อาคม นุชนิล
ดินเอย น้ำเอย ลมเอย และไฟเอย
รวมกัน ร่วมกัน มาก่อกำเนิดเกิดเป็นคน
ทรัพย์เอย สินเอย เงินเอย และทองเอย
สรรเสริญ เยินยอ ไม่ใช่เคมีที่รวมแล้วเรียกว่าคน
คนเอ๋ยคน หนอคน เหนื่อยบ้างไหม
ที่คอยไขว่คว้าอะไรเกิน
คนหนอคน อิ่มแค่ไหน ก็กินได้แค่นั้น
พอเอ๋ยพอ ไม่พอ ปรารถนาอะไรก็ไม่รู้ ที่มันเกินพอ
วกๆ วนๆ ทุกวัน ฉันเป็นคน (เป็นอย่างนั้น........)
คนเอ๋ยคน หนอคน เหนื่อยบ้างไหม
ที่คอยไขว่คว้าอะไรเกิน
คนหนอคน อิ่มแค่ไหน ก็กินได้แค่นั้น
พอเอ๋ยพอ ไม่พอ ปรารถนาอะไรก็ไม่รู้ ที่มันเกินพอ
วกๆ วนๆ ทุกวัน ฉันเป็นคน (เป็นอย่างนั้น........)
นอนก็นอน ได้แค่หนึ่งเตียง นั่งเก้าอี้ ได้แค่หนึ่งตัว
สวมรองเท้า ก็สวมได้ทีละคู่เดียว
แล้วสุดท้ายก็กลับเป็นดิน แล้วสุดท้ายก็กลับเป็นน้ำ
ลมสุดท้าย ไฟสุดท้าย และเถ้าถ่าน
คืนอะไรให้โลกบ้างไหม ดิน น้ำ ลม ไฟ ศรัทธา
คือตอบแทน ให้การได้มีชีวิต คือสัญญา....
คนเอ๋ยคน หนอคน เหนื่อยบ้างไหม
ที่คอยไขว่คว้าอะไรเกิน
คนหนอคน อิ่มแค่ไหน ก็กินได้แค่นั้น
พอเอ๋ยพอ ไม่พอ ปรารถนาอะไรก็ไม่รู้ ที่มันเกินพอ
วกๆ วนๆ ทุกวัน ฉันเป็นคน (เป็นอย่างนั้น........)
คำร้อง : จักราวุธ แสวงผล
ทำนอง / เรียบเรียง : พิเชษฐ์ เครือวัลย์,
กิตติศักดิ์ โคตรคำ, อาคม นุชนิล
ดินเอย น้ำเอย ลมเอย และไฟเอย
รวมกัน ร่วมกัน มาก่อกำเนิดเกิดเป็นคน
ทรัพย์เอย สินเอย เงินเอย และทองเอย
สรรเสริญ เยินยอ ไม่ใช่เคมีที่รวมแล้วเรียกว่าคน
คนเอ๋ยคน หนอคน เหนื่อยบ้างไหม
ที่คอยไขว่คว้าอะไรเกิน
คนหนอคน อิ่มแค่ไหน ก็กินได้แค่นั้น
พอเอ๋ยพอ ไม่พอ ปรารถนาอะไรก็ไม่รู้ ที่มันเกินพอ
วกๆ วนๆ ทุกวัน ฉันเป็นคน (เป็นอย่างนั้น........)
คนเอ๋ยคน หนอคน เหนื่อยบ้างไหม
ที่คอยไขว่คว้าอะไรเกิน
คนหนอคน อิ่มแค่ไหน ก็กินได้แค่นั้น
พอเอ๋ยพอ ไม่พอ ปรารถนาอะไรก็ไม่รู้ ที่มันเกินพอ
วกๆ วนๆ ทุกวัน ฉันเป็นคน (เป็นอย่างนั้น........)
นอนก็นอน ได้แค่หนึ่งเตียง นั่งเก้าอี้ ได้แค่หนึ่งตัว
สวมรองเท้า ก็สวมได้ทีละคู่เดียว
แล้วสุดท้ายก็กลับเป็นดิน แล้วสุดท้ายก็กลับเป็นน้ำ
ลมสุดท้าย ไฟสุดท้าย และเถ้าถ่าน
คืนอะไรให้โลกบ้างไหม ดิน น้ำ ลม ไฟ ศรัทธา
คือตอบแทน ให้การได้มีชีวิต คือสัญญา....
คนเอ๋ยคน หนอคน เหนื่อยบ้างไหม
ที่คอยไขว่คว้าอะไรเกิน
คนหนอคน อิ่มแค่ไหน ก็กินได้แค่นั้น
พอเอ๋ยพอ ไม่พอ ปรารถนาอะไรก็ไม่รู้ ที่มันเกินพอ
วกๆ วนๆ ทุกวัน ฉันเป็นคน (เป็นอย่างนั้น........)