คำร้อง ชอุ่ม ปัญจพรรค์
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน
(ญ)..ยามเย็นตะวันเลื่อนลา
กลิ่นหอมผกาเคล้ามากับลมชื่นชูใจ
ข้านี้แสนสุขฤทัย
มองทางไหนเพลินใจเมื่อใกล้สิ้นแสงระวี
จากไกลเสียดายเหลือที่
(ช)..จากไปหนอแต่ราตรีพรุ่งนี้สุรีย์ก็มา
(ญ)..บัวบานเกลื่อนธารงามตา
ภมรว่อนมาเคล้ากินเกษรแล้วลาไกล
(ช)..แต่บัวของนางวิไล
ผึ้งชมสมดังใจก็คงไม่ไปไกลบัว
(ญ)..ปากเอ๋ยเฉลยพจน์ชั่ว
ปากใครหนอไม่เจียมตัว
(ช)..เมามัวเพราะบัวเจ้าเอย
(ช)..นงรามช่างงามหนักหนา
ผ่องพักตร์โสภาเจ้างามยิ่งกว่าดวงจันทร์
ยิ่งคิดยิ่งพิศยิ่งพรั่น
พะวงหลงผูกพันแจ่มจันทร์ที่ฝากหทัย
(ญ)..เทพเอยขอจงดลให้
คนที่คิดผิดนั่นไซร้กลับใจกลับไปเถิดเอย
จอมชายเหตุใดจนนาง
รูปทรงสำอางทุกอย่างอยู่ที่เลือกหา
ใฝ่รักเพชรรานไร้ค่า
ช่างไม่สมศักดาที่เป็นยอดชายจอมคน
เหตุใดถึงได้แสนจน
(ช)..ที่จนเพราะว่ากมลจอมคนนี้รักเจ้าเอย...
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน
(ญ)..ยามเย็นตะวันเลื่อนลา
กลิ่นหอมผกาเคล้ามากับลมชื่นชูใจ
ข้านี้แสนสุขฤทัย
มองทางไหนเพลินใจเมื่อใกล้สิ้นแสงระวี
จากไกลเสียดายเหลือที่
(ช)..จากไปหนอแต่ราตรีพรุ่งนี้สุรีย์ก็มา
(ญ)..บัวบานเกลื่อนธารงามตา
ภมรว่อนมาเคล้ากินเกษรแล้วลาไกล
(ช)..แต่บัวของนางวิไล
ผึ้งชมสมดังใจก็คงไม่ไปไกลบัว
(ญ)..ปากเอ๋ยเฉลยพจน์ชั่ว
ปากใครหนอไม่เจียมตัว
(ช)..เมามัวเพราะบัวเจ้าเอย
(ช)..นงรามช่างงามหนักหนา
ผ่องพักตร์โสภาเจ้างามยิ่งกว่าดวงจันทร์
ยิ่งคิดยิ่งพิศยิ่งพรั่น
พะวงหลงผูกพันแจ่มจันทร์ที่ฝากหทัย
(ญ)..เทพเอยขอจงดลให้
คนที่คิดผิดนั่นไซร้กลับใจกลับไปเถิดเอย
จอมชายเหตุใดจนนาง
รูปทรงสำอางทุกอย่างอยู่ที่เลือกหา
ใฝ่รักเพชรรานไร้ค่า
ช่างไม่สมศักดาที่เป็นยอดชายจอมคน
เหตุใดถึงได้แสนจน
(ช)..ที่จนเพราะว่ากมลจอมคนนี้รักเจ้าเอย...