Κατοικει μες στη ψυχη μου το εξωπραγματικο
σηματα καπνου η φωνη μου σε νησι ακατοικητο
νιωθω κατι το διαφορετικο να με πνιγει ακατανικητο
παραμιλητο με πιανει, ψηνομαι στον πυρεττο, λιωνω απο τον πυρεττο
παλι με πιανει απο το λαιμο να παρω ανασα παλι δεν μπορω
ψυχαναγκαζομαι να μπω μες στον χορο, τον κακο μου τον καιρο
χωρις αγαπη και νερο σαν τον τρελο το ριζικο μου πυρπολω
επιστρεφω με λιγοτερα κλισε μεσα στη τσεπη απο ποτε,
απο τη χωρα του ποτε-ποτε, εξοριστος και αγνωριστος και ανοητος
σηματα καπνου η φωνη μου σε νησι ακατοικητο
νιωθω κατι το διαφορετικο να με πνιγει ακατανικητο
παραμιλητο με πιανει, ψηνομαι στον πυρεττο, λιωνω απο τον πυρεττο
παλι με πιανει απο το λαιμο να παρω ανασα παλι δεν μπορω
ψυχαναγκαζομαι να μπω μες στον χορο, τον κακο μου τον καιρο
χωρις αγαπη και νερο σαν τον τρελο το ριζικο μου πυρπολω
επιστρεφω με λιγοτερα κλισε μεσα στη τσεπη απο ποτε,
απο τη χωρα του ποτε-ποτε, εξοριστος και αγνωριστος και ανοητος