Μες τον καιρό του τίποτα που η μουσική πεθαίνει
Την κάνετε ξεφτίλα αφού ξεφτίλες μαζεμένοι
είστε κρυμμένοι πίσω απ'το δάχτυλο σας καλυμμένοι
Απ'τον καθρέφτη που η αλήθεια περιμένει ματωμένη
Γαμημένοι εκπροσωπώ Ψυχόδραμα, ότι κι αν συμβαίνει
Το άλλο μάθε με τις πλάτες, που είστε τσαμπουκαλεμένοι
Κι είναι αστείο αυτό, ψεύτες η ειλικρίνια μας μαθαίνει
Κι ο προδότης πώς να ήμαστε όλοι μαζί δεμένοι
Κι είναι αστείο αυτό μα αν γελάτε είστε γελασμένοι
Ακούτε σούργελα του Γιώργου η φωνή δεν κατεβαίνει
Έξω περιμένει, και τυφώνες σπέρνει, σπέρνει θύελλες, θερίζει κι ανασταίνει
Κι ανασαίνει εκεί που η βροχή, χαλάζι βγάζει ξένοι
Προς την πόλη που φωτίζεται από έναν μαύρο ήλιο
Δείξε μου ποιος είσαι να σου πω ποιον έχεις φίλο
Έξω απ'τα δόντια θα σου πω το μυστικό μου
Κι αν είσαι αδερφός μου, μάγκα κάτσε στο πλευρό μου
Αν είσαι λύκος, των 07 λοιπον το οπλο επ' ώμου
Απάντηση το ραπ μας εν ονόματι του τρόμου
Έτσι ξεκίνησε, κι εγώ το κράτησα μέσα στην κρύπτη
Εκεί που του αξίζει πιο ψηλά απ'το ξεφτιλίκι
Σιχάθηκα τα λόγια τίποτα πια δεν με πείθει
Κουτορνίθι όταν μιλάς για μένα σε κυκλώνουν στίχοι
Που παίρνουν σάρκα και οστά γίνονται μες το σκοτάδι ξίφοι
Το σκοτάδι του Χειμώνα, ρίχνει του μυαλού τα τείχη
Ψάξε να με βρεις σκιά μέσα από βουλωμένα πλήθη
Μόνο πρόσεχε λιγάκι, ηλεκτρίζω την ατμόσφαιρα
Απ'την ψυχή ατόφια απευθείας στ'αυτιά σου το'φερα
Ολοτελα χτυπησα κοπηκα ματωσα δοθηκα ναρκωθηκα ξυπνησα κοιταξα ειδα σηκωθηκα
Συγκρότημα είναι αδελφότητα, κροίκος ενότητα
Ψυχόδραμα, θυμάσαι τι είναι; πλάι στο παρών πρόβλημα
Tης φρεναπάτης μέσα απ'την πολύπλοκη οντότητα
Όταν πετάμε, μυρμίγγια φαίνονται τα πρότυπα
Είναι η ψυχόδραμα πλευρά
7-0 - 07
Στον ύπνο που κάνεις ρε, κάτι σε ξυπνά
Και σου θυμίζει την αλήθεια που έρχεται απ'τα παλιά
Την κάνετε ξεφτίλα αφού ξεφτίλες μαζεμένοι
είστε κρυμμένοι πίσω απ'το δάχτυλο σας καλυμμένοι
Απ'τον καθρέφτη που η αλήθεια περιμένει ματωμένη
Γαμημένοι εκπροσωπώ Ψυχόδραμα, ότι κι αν συμβαίνει
Το άλλο μάθε με τις πλάτες, που είστε τσαμπουκαλεμένοι
Κι είναι αστείο αυτό, ψεύτες η ειλικρίνια μας μαθαίνει
Κι ο προδότης πώς να ήμαστε όλοι μαζί δεμένοι
Κι είναι αστείο αυτό μα αν γελάτε είστε γελασμένοι
Ακούτε σούργελα του Γιώργου η φωνή δεν κατεβαίνει
Έξω περιμένει, και τυφώνες σπέρνει, σπέρνει θύελλες, θερίζει κι ανασταίνει
Κι ανασαίνει εκεί που η βροχή, χαλάζι βγάζει ξένοι
Προς την πόλη που φωτίζεται από έναν μαύρο ήλιο
Δείξε μου ποιος είσαι να σου πω ποιον έχεις φίλο
Έξω απ'τα δόντια θα σου πω το μυστικό μου
Κι αν είσαι αδερφός μου, μάγκα κάτσε στο πλευρό μου
Αν είσαι λύκος, των 07 λοιπον το οπλο επ' ώμου
Απάντηση το ραπ μας εν ονόματι του τρόμου
Έτσι ξεκίνησε, κι εγώ το κράτησα μέσα στην κρύπτη
Εκεί που του αξίζει πιο ψηλά απ'το ξεφτιλίκι
Σιχάθηκα τα λόγια τίποτα πια δεν με πείθει
Κουτορνίθι όταν μιλάς για μένα σε κυκλώνουν στίχοι
Που παίρνουν σάρκα και οστά γίνονται μες το σκοτάδι ξίφοι
Το σκοτάδι του Χειμώνα, ρίχνει του μυαλού τα τείχη
Ψάξε να με βρεις σκιά μέσα από βουλωμένα πλήθη
Μόνο πρόσεχε λιγάκι, ηλεκτρίζω την ατμόσφαιρα
Απ'την ψυχή ατόφια απευθείας στ'αυτιά σου το'φερα
Ολοτελα χτυπησα κοπηκα ματωσα δοθηκα ναρκωθηκα ξυπνησα κοιταξα ειδα σηκωθηκα
Συγκρότημα είναι αδελφότητα, κροίκος ενότητα
Ψυχόδραμα, θυμάσαι τι είναι; πλάι στο παρών πρόβλημα
Tης φρεναπάτης μέσα απ'την πολύπλοκη οντότητα
Όταν πετάμε, μυρμίγγια φαίνονται τα πρότυπα
Είναι η ψυχόδραμα πλευρά
7-0 - 07
Στον ύπνο που κάνεις ρε, κάτι σε ξυπνά
Και σου θυμίζει την αλήθεια που έρχεται απ'τα παλιά