Miecze ku słońcu!
Nasza krew północna - nie z ognia, lecz z lodu!
Stajemy do walki, niesiemy zniszczenie
Pod skrzydłem kruka żyjemy, giniemy...
Serce ze stali strachu nie zna
Nie zna litości, nie wie co lęk
Wielu tu dzisiaj w proch obrócimy
Nim powrócimy na przodków ląd
Bogowie Asgaardu chronią nas
Za nich walczymy, za wieczną chwałę
Niech pieśni chwalebne nasze czyny sławią
Jeśli ostatni nam przyjdzie stoczyć bój
Giń z nami! Walcz! Rabuj!
Krew jak pot ścieka po kolczudze
I z każdym krokiem iść coraz trudniej
Lecz póki w ręce utrzymam topór
Będę ze śmiercią walczył do utraty tchu !Ból! Ogień! Śmierć! Walhalla!
Cześć i odwaga nie będą zapomniane
W Asgaard Walkirie zabiorą nas
Nasza krew północna - nie z ognia, lecz z lodu!
Stajemy do walki, niesiemy zniszczenie
Pod skrzydłem kruka żyjemy, giniemy...
Serce ze stali strachu nie zna
Nie zna litości, nie wie co lęk
Wielu tu dzisiaj w proch obrócimy
Nim powrócimy na przodków ląd
Bogowie Asgaardu chronią nas
Za nich walczymy, za wieczną chwałę
Niech pieśni chwalebne nasze czyny sławią
Jeśli ostatni nam przyjdzie stoczyć bój
Giń z nami! Walcz! Rabuj!
Krew jak pot ścieka po kolczudze
I z każdym krokiem iść coraz trudniej
Lecz póki w ręce utrzymam topór
Będę ze śmiercią walczył do utraty tchu !Ból! Ogień! Śmierć! Walhalla!
Cześć i odwaga nie będą zapomniane
W Asgaard Walkirie zabiorą nas