''K zou wel kunnen zeggen...
Dat kolonialisme en slavernij nooit zijn uitgeroeid, maar zijn uitgegroeid tot andere gedaantes zijn. Ja, ze trokken graag een lijn en nu worden nog steeds dezelfde postmoderne naties slapend rijk. Ik zeg: "Het is bloedgeld, waar de kroon op broeit." En ik? Parasiet van de vloek, ben uit haar schoot gegroeid. Uit een wildernis van welvaart, uit de zielloze wereld vol materialisme en zelfhaat...
'K zou wel kunnen zeggen...
Dat misdaad loont, als je wit bent, kapitalist bent, kantoor-, of salonterrorist bent. Als je een Joodse kolonist bent, een Amerikaanse, Nederlandse of Brits parlementslid bent. Als je je ogen niet open, maar dicht hebt, als je weet van de onderdrukking, maar vervolgens niks zegt. Als je je ziel verkocht voor helemaal niks hebt. Als je zoals in mijn geval dit zegt.
Geen woorden voor...
Hoe we vast zitten in een system, of je nu een vrome Moslim bent, of een radicale Christen.
Geen woorden voor...
Hoe we onszelf consumeren, hoe we telkens maar weer onszelf met materie willen verlichten
Geen woorden voor...
De termen die we hanteren. Doordrenkt van racisme zijn de instituties waarvan we leren.
Geen woorden voor...
De staat van ons bewust zijn, hoe we op een systematische wijze voor onszelf op de vlucht zijn.
Geen woorden voor...
De vorm van het keurslijf, het grote gebrek aan zelfkennis waar we door onderdrukt zijn.
'K zou wel kunnen zeggen...
Dat wij het straks voor het zeggen hebben, maar wat ga je zeggen, als je jezelf niet eens kant in de verste verte. Als je niet weet dat door je levensstijl mensen sterven. Als je maar 6 procent gebruikt van je hersencellen. Ondertussen praten we in smsén en staat er in elke straat een camera die je dagelijkse gedrag te checken. Ze willen ons aan lopende banden leggen; een vaste baan, een hypotheek, als ze beslag op ons hart leggen.
'K zou wel kunnen zeggen...
Dat Europeanen de wereld in drieën deelden, nadat ze miljoenen Afrikanen in vieren deelden. Ver buiten de proporties van de sociaal geaccepteerde Holocaust. Nagasaki, bommem los. Hiroshima, Muhammed Ali, gooi je vuisten in de lucht en strijd tegen de wapenindustrie. Sabotagetechniek, leer van je vijand. Intellectuele krijgskunst, bid voor je vijand.
'K zou wel kunnen zeggen...
Ik zou wel kunnen zeggen dat het tijd word dat we onszelf van ons mentale ketenen ontdoen. Dat we opstaan in naam van hen die ons strijdlustig zijn voorgegaan. Laat ons niet langer wachten, maar laat ons marcheren in liefde.
Ik zou wel kunnen zeggen dat het tijd word dat we onze geest bevrijden, dat we onze slachtofferrol ontstijgen. Want geloof me, we zijn groots, hoe klein ze ons ook willen krijgen.
Ik zou wel kunnen zeggen dat het tijd word dat we vooruitkijken, wetend wat er achter ons ligt. En ondanks dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan weiger ik me neer te leggen bij de zienswijze dat we alleen machteloos kunnen toekijken.
Ik zou wel kunnen zeggen dat het tijd word dat we ons levens toe-eigenen. Het heft in onze eigen handen nemen. Verandering, revolutie, oneindig.
Dat kolonialisme en slavernij nooit zijn uitgeroeid, maar zijn uitgegroeid tot andere gedaantes zijn. Ja, ze trokken graag een lijn en nu worden nog steeds dezelfde postmoderne naties slapend rijk. Ik zeg: "Het is bloedgeld, waar de kroon op broeit." En ik? Parasiet van de vloek, ben uit haar schoot gegroeid. Uit een wildernis van welvaart, uit de zielloze wereld vol materialisme en zelfhaat...
'K zou wel kunnen zeggen...
Dat misdaad loont, als je wit bent, kapitalist bent, kantoor-, of salonterrorist bent. Als je een Joodse kolonist bent, een Amerikaanse, Nederlandse of Brits parlementslid bent. Als je je ogen niet open, maar dicht hebt, als je weet van de onderdrukking, maar vervolgens niks zegt. Als je je ziel verkocht voor helemaal niks hebt. Als je zoals in mijn geval dit zegt.
Geen woorden voor...
Hoe we vast zitten in een system, of je nu een vrome Moslim bent, of een radicale Christen.
Geen woorden voor...
Hoe we onszelf consumeren, hoe we telkens maar weer onszelf met materie willen verlichten
Geen woorden voor...
De termen die we hanteren. Doordrenkt van racisme zijn de instituties waarvan we leren.
Geen woorden voor...
De staat van ons bewust zijn, hoe we op een systematische wijze voor onszelf op de vlucht zijn.
Geen woorden voor...
De vorm van het keurslijf, het grote gebrek aan zelfkennis waar we door onderdrukt zijn.
'K zou wel kunnen zeggen...
Dat wij het straks voor het zeggen hebben, maar wat ga je zeggen, als je jezelf niet eens kant in de verste verte. Als je niet weet dat door je levensstijl mensen sterven. Als je maar 6 procent gebruikt van je hersencellen. Ondertussen praten we in smsén en staat er in elke straat een camera die je dagelijkse gedrag te checken. Ze willen ons aan lopende banden leggen; een vaste baan, een hypotheek, als ze beslag op ons hart leggen.
'K zou wel kunnen zeggen...
Dat Europeanen de wereld in drieën deelden, nadat ze miljoenen Afrikanen in vieren deelden. Ver buiten de proporties van de sociaal geaccepteerde Holocaust. Nagasaki, bommem los. Hiroshima, Muhammed Ali, gooi je vuisten in de lucht en strijd tegen de wapenindustrie. Sabotagetechniek, leer van je vijand. Intellectuele krijgskunst, bid voor je vijand.
'K zou wel kunnen zeggen...
Ik zou wel kunnen zeggen dat het tijd word dat we onszelf van ons mentale ketenen ontdoen. Dat we opstaan in naam van hen die ons strijdlustig zijn voorgegaan. Laat ons niet langer wachten, maar laat ons marcheren in liefde.
Ik zou wel kunnen zeggen dat het tijd word dat we onze geest bevrijden, dat we onze slachtofferrol ontstijgen. Want geloof me, we zijn groots, hoe klein ze ons ook willen krijgen.
Ik zou wel kunnen zeggen dat het tijd word dat we vooruitkijken, wetend wat er achter ons ligt. En ondanks dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan weiger ik me neer te leggen bij de zienswijze dat we alleen machteloos kunnen toekijken.
Ik zou wel kunnen zeggen dat het tijd word dat we ons levens toe-eigenen. Het heft in onze eigen handen nemen. Verandering, revolutie, oneindig.