Ik nam de intercity-trein naar de hoofdstad voor de gein
kocht ik 'n versnapering, kijk wat an de tapkast hing
almaar door naar mij te lonken, zichtbaar meer dan thee gedronken
'k zag in die gelegenheid, echt zo n spetter van n meid
mooi dat was ze eigenlijk niet, echt zo'n opgedirkte griet
d'r stem zo zwoel als van geen ander, 't was precies Zarah Leander.....
Refrein: Neem nooit een meid uit één café,
d'r is wat mee, d' r is wat mee
Neem nooit een meid uit één café,
nee ga daar maar nooit mee mee.
Ik had beter moeten weten, ben met haar wat vreemd gaan eten
heel wat kroegen aangedaan, hing al zwaar tegen me aan
buiten werd het aardig licht, de laatste kroegen gingen dicht
zwaaiend stond ze op 't troittoir, m'n hand lag klam in die van haar
'k vond die hand toch wel wat groot, voor de rest was het een stuk
naar de flat en ik moest blijven, ik begon 't benauwd te krijgen...
Refrein
De ontknoping....
Pruik en wimpers gingen af, niet da k daar zoveel om gaf
door de kousen zag ik heen, vele haren op d r been
ze hing d r boezem aan de muur, joh ik schrok me overstuur
hoe ik wegkwam weet ik niet, ze riep nog: eiglijk heet ik Piet
weet je wat me vader zee, in zo n Amsterdam café
zitten ze verkleed als grieten en die hebben valse .... wimpers!!!
Refrein
kocht ik 'n versnapering, kijk wat an de tapkast hing
almaar door naar mij te lonken, zichtbaar meer dan thee gedronken
'k zag in die gelegenheid, echt zo n spetter van n meid
mooi dat was ze eigenlijk niet, echt zo'n opgedirkte griet
d'r stem zo zwoel als van geen ander, 't was precies Zarah Leander.....
Refrein: Neem nooit een meid uit één café,
d'r is wat mee, d' r is wat mee
Neem nooit een meid uit één café,
nee ga daar maar nooit mee mee.
Ik had beter moeten weten, ben met haar wat vreemd gaan eten
heel wat kroegen aangedaan, hing al zwaar tegen me aan
buiten werd het aardig licht, de laatste kroegen gingen dicht
zwaaiend stond ze op 't troittoir, m'n hand lag klam in die van haar
'k vond die hand toch wel wat groot, voor de rest was het een stuk
naar de flat en ik moest blijven, ik begon 't benauwd te krijgen...
Refrein
De ontknoping....
Pruik en wimpers gingen af, niet da k daar zoveel om gaf
door de kousen zag ik heen, vele haren op d r been
ze hing d r boezem aan de muur, joh ik schrok me overstuur
hoe ik wegkwam weet ik niet, ze riep nog: eiglijk heet ik Piet
weet je wat me vader zee, in zo n Amsterdam café
zitten ze verkleed als grieten en die hebben valse .... wimpers!!!
Refrein