Ballade van de onsterfelijkheid Lyrics

Over 25 jaar
zal iedereen het zingen
Het lied van oude mensen
en voorbijgegane dingen
Ook al zijn we dan vergeten
wat we doen en hoe we heten
Of we halen wát we weten
af en toe wat door elkaar
De toekomst was een zee,
een blauwe zee van tijd
Maar later als je groot bent,
wordt later als je dood bent
Dan komt de dag van gisteren
en ben je morgen kwijt

En langzaam schuif je op
naar een plaatsje bij het raam
Daar mag je dan gaan zitten,
beetje praten, beetje pitten
Totdat de hemel opengaat
en dan roepen ze je naam
O, de zomer van het jaar
dat wij elkaar ontmoetten
De zomer van het lange gras
en van de blote voeten
Is het echt zo lang geleden,
dat we jong en ontevreden
Op een dag het zomaar deden,
voor het eerst en met elkaar

Adieu, vaarwel, tot ziens,
het afscheid doet me pijn
Want afscheid duurt niet even,
het duurt je hele leven
Totdat de dag van gisteren
voorgoed voorbij zal zijn
Over 25 jaar,
zal iedereen het h***n
Het lied van vóór de oorlog
en "toen was jij niet geboren"
Het leven is bederfelijk
en doodgaan blijkbaar erfelijk
Maar al zijn we niet onsterfelijk,
we zijn nog bij elkaar

Wat blijft is de herinnering,
de liefde die niet overging
De eeuwige betovering
Van de onsterfelijkheid