Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Zij bekronen je lieve gezicht
Zij verzachten de sporen der jaren
Na een leven van werken en plicht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Voor je rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen, die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn
Voor die lieve, oude mensen
Met hun diep doorploegd gelaat
Heeft mijn hart een gastvrij deurtje
Dat altijd wijd open staat
Omdat hen het harde leven
Zowel leed als vreugde bracht
Hebben zij nu grijze haren
En een blik, zo wijs en zacht
Zij bekronen je lieve gezicht
Zij verzachten de sporen der jaren
Na een leven van werken en plicht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Voor je rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen, die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn
Voor die lieve, oude mensen
Met hun diep doorploegd gelaat
Heeft mijn hart een gastvrij deurtje
Dat altijd wijd open staat
Omdat hen het harde leven
Zowel leed als vreugde bracht
Hebben zij nu grijze haren
En een blik, zo wijs en zacht