Amodiozko poema Lyrics

Gu, dantzari zuberotarrak ginen Estuardoen kortean
eta ez ginen haien hizkuntzaz mintzatzen.
Horregatik, egun guztiz, oihuz genuen dantzatzen.
Haien ondoan inguratutako ega-luze saldo bat ginen.
ta zuk autobideko, neskatxa maitea
egunsenti-arte kantatuz laztandu ninduzun,
urriko gau epel batean arrapatutako einara nerea.
Egun hartara itzuli nahi nuke
emeki-emeki
etsasoari begira, begi itxiz,
jiratutako itzulian barrena.
Neure behatzez gure herriko belarra bilatzen,
aizean gure herriaren erortea,
Zarauzko zineetan begirada trixteko eta
buruan aluminiozko xedera neskatxa bilatzen,
gure herriko plazeetan Otsagiko "baboa"
Pelikula mutuetako ereduak
Japoiko portabioietako lumez laztandu ditugu,
tiburoien ortz eta aginen barrena ibili behar izan dugu,
geure seme-alabak itsas-ertzean eduki ditugu
aingira eta itsas-trikuen eskumenean.
Odolezko ohetan lo dugu egiten
ta
atzerriratzen gaituzten trenetako
komunetan negar egiten.
Bainan ez izu, maite,
gure etxera inor ez dator orain,
Gorbeian urtzen ari den elurra da
ibaiak arrotuak jausten dira,
itoko ahal dituzte?