Adios rios adios fontes
adios regatos pequenos
adios vista dos meus ollos
non sei cando nos veremos
miña terra miña terra
terra donde meu criei
hortiña que quero tanto
figueiriñas que eu prantei
prados rios e arboredas
pinares que move o vento
paxariños piadores
casiña do meu contento
muiño dos castañares
noites craras do luar
campaniñas timbradoiras
da igrexiña do lugar
amoriñas das silveiras
que eu lle daba o meu amor
caminiños antro millo
adios para sempre adios
adios gloria adios contento
deixo a casa onde nacin
deixo a aldea que conozo
por un mundo que non vin
deixo amigos por extraños
deixo a veiga polo mar
deixo en fin canto ben queiro
quen poidera non deixar
adios adios que me vou
herbiñas do camposanto
onde meu pai se enterrou
herbiñas que vin queitando
terriña que nos criou...
xa se oian lonxe moi lonxe
as campanas do pomar
para ai coitadiño nunca mais
han de tocar
xa se oian lonxe moi lonxe
cada bala era un delor
voume soio sin arrimo
miña terra adios adios
adios tamen queridiña
adios para sempre quizais
digoche este adios chorando
dende a beiriña do mar
non me olvides queridiña
si morro de soidas
tantas leguas mar adentro
miña casiña meu lar
Adios rios adios fontes
adios regatos pequenos
adios vista dos meus ollos
non sei cando nos veremos
non sei cando nos veremos
non sei cando nos veremos.......
LETRA:Rosalia de Castro
MUSICA: Amancio Prada
Dedicado a toda la diaspora gallega.
adios regatos pequenos
adios vista dos meus ollos
non sei cando nos veremos
miña terra miña terra
terra donde meu criei
hortiña que quero tanto
figueiriñas que eu prantei
prados rios e arboredas
pinares que move o vento
paxariños piadores
casiña do meu contento
muiño dos castañares
noites craras do luar
campaniñas timbradoiras
da igrexiña do lugar
amoriñas das silveiras
que eu lle daba o meu amor
caminiños antro millo
adios para sempre adios
adios gloria adios contento
deixo a casa onde nacin
deixo a aldea que conozo
por un mundo que non vin
deixo amigos por extraños
deixo a veiga polo mar
deixo en fin canto ben queiro
quen poidera non deixar
adios adios que me vou
herbiñas do camposanto
onde meu pai se enterrou
herbiñas que vin queitando
terriña que nos criou...
xa se oian lonxe moi lonxe
as campanas do pomar
para ai coitadiño nunca mais
han de tocar
xa se oian lonxe moi lonxe
cada bala era un delor
voume soio sin arrimo
miña terra adios adios
adios tamen queridiña
adios para sempre quizais
digoche este adios chorando
dende a beiriña do mar
non me olvides queridiña
si morro de soidas
tantas leguas mar adentro
miña casiña meu lar
Adios rios adios fontes
adios regatos pequenos
adios vista dos meus ollos
non sei cando nos veremos
non sei cando nos veremos
non sei cando nos veremos.......
LETRA:Rosalia de Castro
MUSICA: Amancio Prada
Dedicado a toda la diaspora gallega.