Πρωινά λαχανιασμένα ραντεβού ματαιωμένα
δρόμο παίρνεις δρόμο αφήνω κόμπο δένεις κόμπο λύνω
Στην ηλιοφεγγιά σε φτάνω στην αστροφεγγιά σε χάνω
Οποίος φοράει τη θλίψη στέμμα ίσως ποτέ του δε θα μάθει
Τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Στου Απρίλη τις ταράτσες ονειροπαρμένες φάτσες
Σκάβουν στη σιωπή λαγούμι με τσιγάρο και με ρούμι
Σα φαντάροι απολυμένοι που κανείς δεν περιμένει
Οποίος φοράει τη θλίψη στέμμα ίσως ποτέ του δε θα μάθει
Τι δρόμο ανοίγει ένα ψέμα τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Μόρτισσα καραμελάτη, τσακιστή και μυρωδάτη
με κερνάει σα νυχτώνει του έρωτα της το αφιόνι
κρύβει η νύχτα το μαχαίρι και μας παίρνει απ το χέρι
Οποίος φοράει τη θλίψη στέμμα ίσως ποτέ του δε θα μάθει
Τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα τι μέλι κρύβει το αγκάθι
δρόμο παίρνεις δρόμο αφήνω κόμπο δένεις κόμπο λύνω
Στην ηλιοφεγγιά σε φτάνω στην αστροφεγγιά σε χάνω
Οποίος φοράει τη θλίψη στέμμα ίσως ποτέ του δε θα μάθει
Τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Στου Απρίλη τις ταράτσες ονειροπαρμένες φάτσες
Σκάβουν στη σιωπή λαγούμι με τσιγάρο και με ρούμι
Σα φαντάροι απολυμένοι που κανείς δεν περιμένει
Οποίος φοράει τη θλίψη στέμμα ίσως ποτέ του δε θα μάθει
Τι δρόμο ανοίγει ένα ψέμα τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Μόρτισσα καραμελάτη, τσακιστή και μυρωδάτη
με κερνάει σα νυχτώνει του έρωτα της το αφιόνι
κρύβει η νύχτα το μαχαίρι και μας παίρνει απ το χέρι
Οποίος φοράει τη θλίψη στέμμα ίσως ποτέ του δε θα μάθει
Τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα τι μέλι κρύβει το αγκάθι