Ποιος είσαι εσύ σε ξέχασα
καθρέφτη καθρεφτάκι του ουρανού,
ήμουν παιδί δε γέρασα
μα πέρασε ο καιρός και είμαι αλλού.
Κι είπα να ζήσω τη γιορτή κόσμου
κι είπα να πάω μακριά.
Η θάλασσα που σου' μοιάζε
στέγνωσε στην πέτρα σα βροχή,
στεριά στεγνή στερνή φωνή
φώναξε στο θάνατο να' αργεί.
Κι είπα να ζήσω τη γιορτή κόσμου
κι είπα να πάω μακριά.
Κι είπα στον ήλιο τη ζωή σου δωσ' μου
και μου δώσε φωτιά
καθρέφτη καθρεφτάκι του ουρανού,
ήμουν παιδί δε γέρασα
μα πέρασε ο καιρός και είμαι αλλού.
Κι είπα να ζήσω τη γιορτή κόσμου
κι είπα να πάω μακριά.
Η θάλασσα που σου' μοιάζε
στέγνωσε στην πέτρα σα βροχή,
στεριά στεγνή στερνή φωνή
φώναξε στο θάνατο να' αργεί.
Κι είπα να ζήσω τη γιορτή κόσμου
κι είπα να πάω μακριά.
Κι είπα στον ήλιο τη ζωή σου δωσ' μου
και μου δώσε φωτιά