Γράψε στην καρδιά σου μέσα απ' τη δική μου καρδιά,
τα δέντρα ανθίζουν όπως κάθε χρόνο,
το καλοκαίρι έρχεται σαν πλοίο,
μονάχα εσύ δεν είσαι πια, εσύ δεν είσαι ο ίδιος πια.
Λένε πως μ' αφήνεις, λένε πως δε μ' αγαπάς,
μου λένε ακόμα κάπου αλλού γυρίζεις
κι απ' τα φιλιά μου τίποτα δε θέλεις,
μη με κοιτάς, λέξη μη λες.
Κάνε να πεθάνω αν ξοπίσω σου βρεθώ.
Ναι, όρκο κάνω γης νεκρής,
όμως να διψώ δε θέλω.
Νύχτες με φεγγάρια, νύχτες με χαράς φωτιά.
Πού να 'σαι τώρα, ποια σε νανουρίζει
σ' ένα χειμώνα που 'πεφτα στο χιόνι,
αχ να τη βρει ο κεραυνός.
Κάνε να πεθάνω αν ξοπίσω σου βρεθώ.
Ναι, όρκο κάνω γης νεκρής,
όμως να διψώ δε θέλω.
τα δέντρα ανθίζουν όπως κάθε χρόνο,
το καλοκαίρι έρχεται σαν πλοίο,
μονάχα εσύ δεν είσαι πια, εσύ δεν είσαι ο ίδιος πια.
Λένε πως μ' αφήνεις, λένε πως δε μ' αγαπάς,
μου λένε ακόμα κάπου αλλού γυρίζεις
κι απ' τα φιλιά μου τίποτα δε θέλεις,
μη με κοιτάς, λέξη μη λες.
Κάνε να πεθάνω αν ξοπίσω σου βρεθώ.
Ναι, όρκο κάνω γης νεκρής,
όμως να διψώ δε θέλω.
Νύχτες με φεγγάρια, νύχτες με χαράς φωτιά.
Πού να 'σαι τώρα, ποια σε νανουρίζει
σ' ένα χειμώνα που 'πεφτα στο χιόνι,
αχ να τη βρει ο κεραυνός.
Κάνε να πεθάνω αν ξοπίσω σου βρεθώ.
Ναι, όρκο κάνω γης νεκρής,
όμως να διψώ δε θέλω.