Στης προσμονής μου τη σιωπή
νοιώθω στον κόσμο να ηχεί
ένα συρτό μουρμουρητό
στης βιτρινούλας το εγώ
Ετούτη εδώ η παραζάλη
της επίδειξης, άραγε πού θα μας βγάλει
απλόχερα η ζωή μας δίνει χάρη
κι εμείς γυρίζουμε κεφάλι
Στην πρώτη ευκαιρία ας χαρούμε
κι ας μη σκεφτούμε
αυτά που θά΄ρθουνε - που θα μας βρούνε
του χρόνου το κοντέρ μετράει
και πίσω δεν γυρνάει
Δεν ξέρω πώς να σου το πω
πάει καιρός που ξέμεινα εδώ
μ΄ένα φεγγάρι στην καρδιά
στου έρωτά σου τα σκαλιά
Δεν ξέρω πια αν θυμηθείς
φιγουρατζής κατάντησα για να με δεις
μ΄ένα γαρίφαλο στο πέτο
τριανταεφτά χρονών εφέτο.
νοιώθω στον κόσμο να ηχεί
ένα συρτό μουρμουρητό
στης βιτρινούλας το εγώ
Ετούτη εδώ η παραζάλη
της επίδειξης, άραγε πού θα μας βγάλει
απλόχερα η ζωή μας δίνει χάρη
κι εμείς γυρίζουμε κεφάλι
Στην πρώτη ευκαιρία ας χαρούμε
κι ας μη σκεφτούμε
αυτά που θά΄ρθουνε - που θα μας βρούνε
του χρόνου το κοντέρ μετράει
και πίσω δεν γυρνάει
Δεν ξέρω πώς να σου το πω
πάει καιρός που ξέμεινα εδώ
μ΄ένα φεγγάρι στην καρδιά
στου έρωτά σου τα σκαλιά
Δεν ξέρω πια αν θυμηθείς
φιγουρατζής κατάντησα για να με δεις
μ΄ένα γαρίφαλο στο πέτο
τριανταεφτά χρονών εφέτο.