Jednak można żyć tak,
chociaż życia w tym nie ma prawie.
Tylko w ustach wciąż smak
piołunowy, a w sercu lód...
Robić, co się da
i ze wszystkich darów dnia
wybierać zawsze mniejsze zło.
Jednak można tak żyć,
wciąż oddychać i karmić ciało.
Bardziej istnieć niż być,
w zawieszeniu po prostu trwać.
Wciąż przy sobie mieć
okulary z ciemnych szkieł,
by nikt nie zajrzał w oczu dno.
O-o, obce dni, o-o, obce gry,
o-o, obca noc, o-o, obcy ktoś,
o-o, obcy sen, o-o, obcy lęk,
o-o, obce drzwi, o-o, obce dni...
O-o, obce dni, o-o, obce gry,
o-o, obca noc, o-o, obcy ktoś,
o-o, obcy sen, o-o, obcy lęk,
o-o, obce drzwi, o-o, obce dni...
chociaż życia w tym nie ma prawie.
Tylko w ustach wciąż smak
piołunowy, a w sercu lód...
Robić, co się da
i ze wszystkich darów dnia
wybierać zawsze mniejsze zło.
Jednak można tak żyć,
wciąż oddychać i karmić ciało.
Bardziej istnieć niż być,
w zawieszeniu po prostu trwać.
Wciąż przy sobie mieć
okulary z ciemnych szkieł,
by nikt nie zajrzał w oczu dno.
O-o, obce dni, o-o, obce gry,
o-o, obca noc, o-o, obcy ktoś,
o-o, obcy sen, o-o, obcy lęk,
o-o, obce drzwi, o-o, obce dni...
O-o, obce dni, o-o, obce gry,
o-o, obca noc, o-o, obcy ktoś,
o-o, obcy sen, o-o, obcy lęk,
o-o, obce drzwi, o-o, obce dni...