1. Es isch scho lång her - und i woaß o numma wo
i des letscht Mål gsaht hån: Guat, daß es di geit!
Es isch scho lång her - jå und fråg mi it wiso,
i wir´ salBer aus dem gånza numma gscheid.
Na, i woaß o it - ålles åndre fållt oam auf!
Und, i woaß o it - wiso vergißt ma denn då drauf, daß ma ab und zua saht,
wås scheinbår vieL zu selbstverständlich isch:
Ref: I hån di gera, i såg dir´s gråd wia´s isch, i hån di gera!
Gråd so wia du bisch, hån i di gera!
I hån di gera - mir zwoa wera ålba zahmak´hera!
Doch manchmål möcht ma des hålt oafåch hera: I hån di gera!
2. Wenn i du war - i woaß it, wås i då tat,
wenn i so oan wia mi hat - des mUAss ma heba!
Jå wenn i du war - taT i mi fråga: Kånn des geah?
A so a Wahnsinniger wia der für´s gånze Leba!
Doch weil i i bin, hupf i hålt umma wia a Hirsch
und weil i i bin, hoff i, daß du it grantig wirsch.
Wenn i di übersiech, då hoff i, daß du des ålba woaSCH:
Ref: I hån di gera, i såg dir´s gråd wia´s isch, i hån di gera!
Gråd so wia du bisch, hån i di gera!
I hån di gera - mir zwoa wera ålba zahmak´hera!
Doch manchmål möcht ma des hålt oafåch hera: I hån di gera!
B: Es Isch doch so - aN jedem åndra tuat ma schea,
und ma bemüht sich wirKlich sehr um ihn!
Dånn geit´s oan Menscha und den kennt ma scho so guat,
woaß it, wiso ma nocha tuat,
als wenn ma scho går nix mehr gschpüra tat,
als wenn ma wås dabei verliera tat?
Des muaß doch geah, daß ma no manchmål saht:
i des letscht Mål gsaht hån: Guat, daß es di geit!
Es isch scho lång her - jå und fråg mi it wiso,
i wir´ salBer aus dem gånza numma gscheid.
Na, i woaß o it - ålles åndre fållt oam auf!
Und, i woaß o it - wiso vergißt ma denn då drauf, daß ma ab und zua saht,
wås scheinbår vieL zu selbstverständlich isch:
Ref: I hån di gera, i såg dir´s gråd wia´s isch, i hån di gera!
Gråd so wia du bisch, hån i di gera!
I hån di gera - mir zwoa wera ålba zahmak´hera!
Doch manchmål möcht ma des hålt oafåch hera: I hån di gera!
2. Wenn i du war - i woaß it, wås i då tat,
wenn i so oan wia mi hat - des mUAss ma heba!
Jå wenn i du war - taT i mi fråga: Kånn des geah?
A so a Wahnsinniger wia der für´s gånze Leba!
Doch weil i i bin, hupf i hålt umma wia a Hirsch
und weil i i bin, hoff i, daß du it grantig wirsch.
Wenn i di übersiech, då hoff i, daß du des ålba woaSCH:
Ref: I hån di gera, i såg dir´s gråd wia´s isch, i hån di gera!
Gråd so wia du bisch, hån i di gera!
I hån di gera - mir zwoa wera ålba zahmak´hera!
Doch manchmål möcht ma des hålt oafåch hera: I hån di gera!
B: Es Isch doch so - aN jedem åndra tuat ma schea,
und ma bemüht sich wirKlich sehr um ihn!
Dånn geit´s oan Menscha und den kennt ma scho so guat,
woaß it, wiso ma nocha tuat,
als wenn ma scho går nix mehr gschpüra tat,
als wenn ma wås dabei verliera tat?
Des muaß doch geah, daß ma no manchmål saht: